piątek, 29 czerwca 2012

...śniadanko...



Na wege śniadanie ryż i surówka. Ryż z dodatkiem curry, soli, pieprzu, trzech ząbków czosnku i oliwy z oliwek. Surówka z młodej kapusty, koperku, oliwy, soku z cytryny i przypraw. Na zdjęciu porcja dla dwóch osób. 

Młoda kapusta jest oczywiście swojska. W tym roku kilka się udało, tylko te w folii nie zostały zjedzone przez bielinka kapustnika. Powinno być normalnością, że wychodzę na podwórko i zrywam sobie kapustę, ale nie jest, bo na razie w walce z tymi ładnymi motylami jestem przegrana. Może za mało ziół? A może to a może tamto. Nie mam pojęcia. W każdym bądź razie przyrządzanie swojej, osobiście wyhodowanej kapusty to coś niesamowitego. Cieszyłam się z niej jak dziecko, zresztą z każdego warzywa się tak cieszę. 
Jest nawet pamiątkowe zdjęcie :-)

 


niedziela, 17 czerwca 2012

...rzepa...

Po ostatniej wizycie u dziadków dziwi mnie pęd starszych osób ku nowoczesności. Dziadkowie nie rozumieją tego, że przyjeżdżając do nich odczuwamy dzieciństwo. Każde pomieszczenie, przedmioty i zapach przypomina mi wakacje spędzone właśnie u nich. Uwielbiałam ich kuchnię. Pod ścianą kanapa, na której dziadek spał po każdym obiedzie. Zaraz nad nią ten sam od lat kwiatek, który zawsze był zastępowany tylko tym samym kwiatkiem. Obok klatka z kanarkiem. Kanarek też był zawsze, zmieniał się tylko jego kolor. W rogu duży węglowy piec. Na środku stary, solidny, drewniany stół i drewniane krzesła. Teraz stoi tam jakiś szklany, okrągły wahający się na wszystkie strony pseudo stolik, co gorsza z metalowymi nogami. Krzesła były okropne, z tą zaletą, że można było się na nich huśtać. Na szczęście wymienili je już na poprzednie - drewniane. Łazienka też już jest nowoczesna, chociaż stara była czysta i funkcjonalna. Ostatnio się dowiedziałam, że chcą zmienić umeblowanie sypialni. Sypialnia jest naprawdę klimatyczna. Stoi w niej stare, wielkie drewniane łoże małżeńskie, olbrzymia szafa i komoda z lustrami. Lustro ma dwa cienkie skrzydła po obu stronach. Jako dzieci bawiliśmy się przykładając buzie w złącza tych luster. Po poruszaniu skrzydłem widzieliśmy masę swoich twarzy. Ale dziadkowie chcą mieć nowe, lepsze. Nie wiem czy jest to już pewnego rodzaju ucieczka przed śmiercią? Jakoś wierzyć się nie chce, że całe życie wszystko im pasowało a teraz nagle, przed 80-tką zachciało im się nowości.

A dziś miało być o rzepie :-)
...oto ONA....rzepa.........